دكتر حسین ملتفت در گفت وگو با ایسنا، اظهار كرد: جامعه شناسی اساسا در كشور ما جایگاهی ندارد در حالی كه هر پروژه فنی و مهندسی كه قرار است احداث شود، برای اجرا در جامعه نیاز به پیوست اجتماعی دارد؛ پیوست های اجتماعی در طراحی برنامه های كلان و اجتماعی از جمله ساخت و ساز و احداث پروژه ها، با هدف كنترل محیطی و پیشگیری از ناهنجاری ها و آسیب ها در نظر گرفته می شوند.

وی ادامه داد: با توجه به اینكه یك طرح و یك پروژه از جمله ساختمان سازی برای رفاه و آسایش انسان ها اجرا می شود، در نتیجه پیوست اجتماعی نیاز دارد تا شاهد اتفاقاتی نظیر متروپل نباشیم؛ این پروژه نه تنها برای مردم آسایش به همراه نیاورد بلكه یك شهر و حتی یك استان را مصیبت زده كرد یعنی به جای اینكه منفعت داشته باشد، نتیجه عكس داشت.

عضو هیات علمی گروه جامعه شناسی دانشگاه شهید چمران اهواز گفت: متاسفانه یك سری منافع در این میان به وجود آمد كه باعث قربانی شدن دیگر افراد جامعه شد. از آن شخصی كه هزینه كرده و سرمایه گذاری كرده تا شخصی كه یك لحظه از آن جا عبور كرد، سرمایه و جان خود را به راحتی از دست دادند.

ملتفت با اشاره به اشكالات اجتماعی ساخت متروپل، بیان كرد: ساخت ساختمانی با این عظمت و در خیابانی كم عرض، علاوه بر مسائل فنی نیاز به پیوست اجتماعی دارد. وقتی پیوست اجتماعی نباشد شاهد این هستیم كه یك ساختمان 10 تا 12 طبقه در یك خیابان هفت هشت متری ساخت می شود و این چنین فاجعه ای به بار می آورد در حالی كه از نظر جامعه شناختی نیاز است همه ساخت و سازها و هر فعالیتی كه در جامعه صورت می گیرد با پیوست اجتماعی باشد.

وی ادامه داد: متاسفانه هیچ كدام از طرح هایی كه در كشور اجرا می شود، چه صنعتی و چه غیرصنعتی، پیوست اجتماعی ندارند. در واقع پیوست اجتماعی به این معنا است كه باید یك مطالعه انجام شود و ویژگی های پروژه از نظر اجتماعی و موقعیت جغرافیایی مشخص شود و ببینیم كه می تواند برای مردم شهر و منطقه مفید باشد یا نه؛ این كار در متروپل انجام نشده بود.

این جامعه شناس در پایان یادآور شد: باید پیش از رخ دادن اتفاق، پیوست اجتماعی در پروژه متروپل لحاظ می شد اما متاسفانه در جامعه ما اهمیتی برای جامعه شناسی قائل نیستند.

انتهای پیام