عکس مربوط به روزهای نخست حادثه به گزارش ایسنا، علی و چند همکلاسی دیگرش برای گذراندن یک کلاس، از دانشگاه شهید چمران اهواز به دانشکده نفت ارجاع داده می شوند اما در آزمایشگاه، او و یک دانشجوی دیگر هنگام انجام آزمایش، به دلیل ایمن نبودن تجهیزات دچار برق گرفتگی شدند. همکلاسی دیگر هنگام برق گرفتگی پرت شده اما علی با شدت بیشتری دچار حادثه می شود.

علی در همان آزمایشگاه دانشکده نفت ایست قلبی کرد و سر از بیمارستان در آورد؛ حالا 66 روز از حادثه می گذرد و او همچنان در حالت کما روی تخت بیمارستان است و هیچ کدام از دو دانشگاه، نه صنعت نفت و نه دانشگاه شهید چمران اهواز، مسئولیت این اتفاق را قبول نکرده اند.

در این مدت علاوه بر فشار روحی و روانی ناشی از شرایط ناپایدار دانشجوی جوان حادثه دیده، خانواده افخمی پور بار هزینه های درمان علی را نیز یک تنه به دوش می کشند.

سوال اصلی این جا است که بیمه حوادث دانشجویان اگر اینجا به کار نیاید، برای چیست؟ دانشگاه شهید چمران اهواز سالانه آماری از دانشجویان بیمه شده اش منتشر می کند اما ظاهرا تا زمانی که مسئولیت سلامت دانشجویان از سوی دانشگاه پذیرفته نشود، این بیمه به کار نمی آید! از طرف دیگر دانشکده نفت که انگشت اتهام این حادثه به سوی آن است و حادثه در یکی از کلاس های این دانشکده رخ داده نیز می گوید که این دانشجو، دانشجوی ما نیست!

حالا پدری که چهار سال پیش با هزاران امید و آرزو، تنها فرزند پسرش را به بزرگ ترین و معروف ترین دانشگاه دولتی خوزستان فرستاده است، با هزینه های سرسام آور درمان پسرش تنها مانده است و دانشگاه ها هم زیر بار مسئولیت نمی روند.

روایت حادثه از زبان پدر علی

منصور افخمی پور، پدر دانشجوی حادثه دیده دانشگاه شهید چمران اهواز در گفت وگو با ایسنا، اظهار کرد: علی متولد 2 مهر 79 و دانشجوی ترم آخر مهندسی برق دانشگاه شهید چمران اهواز است. او و چند دانشجوی دیگر روز 7 اسفند 1401 به علت نبود کلاس آموزشی مربوط به برق، به دانشکده نفت اهواز رفتند اما به علت نبود تجهیزات ایمنی از جمله دستکش و کفش ایمنی و ایزوله نبودن کف کلاس مربوطه در دانشکده نفت، حادثه برق گرفتگی رخ داد. ظاهرا حتی کلیدی که باید برای قطع کردن برق استفاده می شد هم خراب بوده است.

وی درباره روز حادثه افزود: هنگام حادثه در کلاس 9 نفر حضور داشتند که دو نفر را برق می گیرد؛ یکی پرت شد و پسرم در جا ایست قلبی کرد. باوجود معطلی زیاد که منتظر آمبولانس بودند، هیچ کاری در دانشگاه برای پسرم انجام نشود. استاد هم در کلاس بود اما بعد از رخ دادن این اتفاق هیچ حرکت و کاری از جمله ماساژ قلبی انجام ندادند تا جلوی این اتفاق را بگیرند. به گفته پزشکان اگر کمک های اولیه انجام می شد وضع پسرم به اینجا نمی کشید.

اگرهایی که اگر می شد حالا علی در بیمارستان نبود...

افخمی پور ادامه داد: بعد از این اتفاق، پسرم به بیمارستان سینای کارون اعزام شد و حدود 15 تا 20 دقیقه CPR انجام شد. اما چون دیر رسیده بود اکسیژن به مغز نرسید و به کما رفت. فاصله دانشکده نفت تا بیمارستان سینا تنها 5 دقیقه است و اگر علی زودتر می رسید یا حتی با ماشین شخصی، او را بلافاصله به بیمارستان می رساندند این شرایط پیش نمی آمد. البته وقتی از دانشجوها پرسیدم گفتند به ما گفته شده بود که او را جابه جا نکنید اما وقتی با اورژانس صحبت کردم گفتند همچین چیزی درست نیست و باید زود به بیمارستان انتقال می یافت.

وی افزود: در بیمارستان پس از اینکه CPR انجام دادند متوجه شدیم که قبل از بیمارستان هیچ کاری برایش انجام نشده بود. اگر ماساژ قلبی انجام شده بود، به این وضعیت نمی رسید.

پدر علی افخمی پور گفت: هرکدام از این حرکت ها یا اقدامات برای پسرم انجام می شد جای پسرم در بیمارستان نبود و من 66 روز در رفت و آمد به بیمارستان نبود.



وی افزود: علی تا 53 روز در بیمارستان سینا بود اما مجبور شدیم او را به بیمارستان دیگری انتقال بدهیم. البته در بیمارستان می گفتند جابه جایی خطر دارد و نمی شود اما در نهایت علی آنقدر نحیف و لاغر شده بود که مجبور شدیم او را با مسئولیت خودمان به بیمارستان گلستان اهواز انتقال بدهیم. الان دو درصد هوشیاری اش بالا رفته است در حالی که در بیمارستان سینا تنها داروی بیهوشی به او تزریق می شد.

شکایت از دانشکده نفت

وی عنوان کرد: از کجا گله کنم؟ از دانشکده نفت شکایت داشتیم و از طریق قوه قضائیه شکایت کردم. از طریق وزارت علوم شکایت نکردم چون در شرایطی نبودم که بخواهم به تهران بروم، الان کمی آزادتر شده ام. حتی در این کار هم خلل وارد می کنند؛ نماینده رسمی دادگستری آنجا رفت اما در دانشکده باید نفراتی را ببیند و با اساتید و دانشجویان در دانشکده نفت صحبت کند اما حتی هماهنگی این کار هم انجام نشده است.

هر دو دانشگاه زیربار نمی روند

افخمی پور ادامه داد: برای بیمه به دانشکده نفت رفتم؛ هر کسی که وارد کلاس می شود باید بیمه شود یا حداقل این است که بیمه به او تعلق می گیرد. دانشجویان بیمه هستند، پسر من هم بیمه دانشگاه شهید چمران اهواز است. به دانشگاه به چمران اهواز رفتم، گفتند چون حادثه در دانشکده نفت افتاده، مسئولیت با دانشکده نفت است. به دانشکده نفت مراجعه می کنم می گویند مربوط به دانشگاه چمران اهواز است.

دانشگاه ها می گویند به ما مربوط نیست!

وی گفت: حتی اطلاع رسمی هم داده نشد که این اتفاق افتاده است. به هر دو دانشگاه که مراجعه می کنیم می گویند به ما مربوط نیست! سوای خسارتی که از نظر سلامتی و جانی به بچه من وارد شده است، این همه هزینه سنگین متحمل شدیم و حتی حاضر نیستند بگویند بیمه است؛ آخر دانشگاه که نمی خواهد از جیب خودش پرداخت کند.

وی در خصوص تامین هزینه درمان گفت: راننده هستم و دو ماه است که به خاطر وضعیت پسرم کار نکرده ام؛ هزینه درمان را با قرض پرداخت می کنم. این همه هزینه را باید از کجا بیاورم؟ تمام داروهایی که تهیه می کنم همه آزاد و گران هستند. از طرف دیگر هم دارو پیدا نمی شود اما بالاخره با جست وجو پیدا می کنم.

هوشیاری علی به 7 رسیده است

وی با اشاره به وضعیت کنونی علی، ضمن تشکر از پزشک معالج، گفت: پزشک قلب علی زمانی که بیمارستان سینا بود، خانم دکتر خسروی بود که پزشک بسیار خوبی است. هوشیاری علی 5 بود که پس از انتقال به بیمارستان گلستان به 7 رسید. امید هست اما زمان نیاز است.

افخمی پور گفت: من این پیگیری را فقط به خاطر پسر خودم نمی کنم؛ مثل پسر من، دانشجوهای زیادی هستند که برای درسشان ممکن است برایشان اتفاق این چنینی بیفتد و باید جلوی این اتفاق ها گرفته شود.

انتهای پیام