عضو هیئت علمی دانشگاه شهید چمران اهواز گفت: هسته های مسئله محور در بسیج دانشجویی بهترین فرصت برای شكل گیری ارتباط استاد و دانشجو و افزایش تعامل آن ها به شمار می رود.
مهرزاد اشرف پور در گفت وگو با خبرنگار گروه دانشگاه ایسكانیوز، با بیان اشاره به ارتباط استاد و دانشجو اظهار كرد: این رابطه را می توان از دو دیدگاه مورد بررسی قرار داد. ارتباط مجازی كاركرد و كارآمدی ارتباط چهره به چهره و حقیقی را ندارد؛ اما منجر به تسهیل روند برقراری ارتباط می شود. نوعی دیگر از این ارتباط به صورت حضوری و سر كلاس است كه بیشتر برای ما موضوعیت دارد.
وی ادامه داد: اتخاذ تدابیر مناسب برای جذب و مشاركت فعال دانشجویان در فعالیت های علمی و درسی، مستلزم شناخت عوامل موثر در انگیزه بخشی و ایجاد شور و نشاط در آنان است. با توجه به این موضوع، استادان می توانند با برقراری ارتباط، دانشجویان را بهتر بشناسند.
عضو هیئت علمی دانشگاه شهید چمران اهواز با تاكید بر اینكه استادان در واقع الگوی دانشجویان و جوانان هستند، بنابراین باید یكسری الزامات اخلاقی را رعایت كنند، گفت: بنابراین فردی كه در جایگاه استاد در كلاس درس حاضر شده، باید خودش نیز در بسیاری از مباحث شایسته و مناسب باشد. از سوی دیگر هم دانشجویان باید الگوپذیر باشند؛ به این معنا كه در حوزه هایی مانند تربیت، كنش گری، اخلاقیات، مباحث علمی الگوپذیری داشته باشند. به عنوان مثال استاد با بنیه علمی قوی، می تواند دانشجوی ممتاز علمی تربیت كند یا استادی كه در اخلاقیات پیشتاز باشد؛ حتی استاد می تواند بُعد معنوی دانشجویان را نیز پرورش دهد.
وی در پاسخ به این پرسش كه در حال حاضر ارتباط استاد و دانشجو در دانشگاه های كشور را چگونه ارزیابی می كنید، گفت: برقراری این ارتباط، تنها محدود به استاد و دانشجو نیست. بلكه علاوه بر ظرفیت و ویژگی های شخصی، عواملی مانند امكانات دانشگاهی، فراهم بودن شرایط برقراری ارتباط در چهارچوب اخلاقیات نیز مهم است. به عنوان مثال شرایطی وجود داشته باشد كه استاد به دور از كلاس درس و محیط علمی بتواند با دانشجو درباره سایر موضوعات اجتماعی یا حتی مشكلات و نیازهای فردی با دانشجویان تعامل و صحبت داشته باشد.
اشرف پور درباره ارتباط داشتن استاد و دانشجو خارج از محدوده كلاس درس عنوان كرد: اگر این ارتباط با حفظ و رعایت مسائل اخلاقی توامان باشد، بسیار مناسب است؛ اما در غیر اینصورت پسندیده نبوده و آثار نامناسبی در پی دارد. به عنوان مثال دانشگاه می تواند محیط هایی را برای استاد و دانشجو در نظر بگیرد تا آنها در بسترهای تشكیلاتی مانند بسیج دانشجویی یا استادی، فعالیت های پژوهشی دانشجو محور یا فعالیت فرهنگی را با راهنمایی استاد انجام دهند.
این استاد دانشگاه با اشاره به گلایه برخی دانشجویان مبنی بر تمایل نداشتن استادان برای برقراری ارتباط با آنان یادآور شد: به عقیده من، این گلایه در حالتی صحیح است كه استادان فقط بخواهند در فضای بسته كلاس با دانشجویان ارتباط برقرار كنند. استاد در ساعت محدود كلاس، فقط می تواند به بیان مطالب علمی و آموزشی پرداخته و طبق سرفصل های از پیش تعیین شده، تدریس كند. در چنین شرایطی، طبیعتا استادان به بهبود ارتباط خود و دانشجو فكر نمی كنند.
وی با ذكر مثالی تصریح كرد: هسته های فناورانه و مسئله محور در بسیج دانشجویی بهترین فرصت برای شكل گیری ارتباط استاد و دانشجو و افزایش تعامل آن ها است، چون طرفین هم به صورت مستمر با یكدیگر در ارتباط هستند، هم خروجی مطلوب علمی، باعث ایجاد انگیزه در دانشجویان می شود. البته در حوزه فرهنگی نیز این ارتباط می تواند در بستر برگزاری همایش ها، نشریات و اردوهای فرهنگی تقویت شود.
انتهای پیام/