دكتر علی محمد آخوندعلی در گفت وگو با ایسنا، اظهار كرد: سال 1357 با رقم خوردن پیروزی انقلاب اسلامی شاهد اوج عدالت خواهی مردم بودیم و دانشگاه نیز از مردم جدا نبوده و نخواهد بود. تعداد زیادی از دانشجویان، پیش از پیروزی انقلاب با توجه به اینكه پایگاه اعتقادی آنان مسجد بود، به یاری امام (ره) شتافتند و حوزه ها نیز كمك كردند. در اصل دو قشر در پیروزی انقلاب اسلامی نقش عمده داشتند كه شامل حوزه های علمیه و دانشگاه ها بودند. این دو با هم در ارتباط بودند.
وی افزود: یكی از پایگاه های قشر جوان، دانشجویان و مردم كه محل برپایی جلسات قرآن و فراگیری آموزه های دینی است، مسجد بود و پایگاه دوم نیز دانشگاه بود.
سرپرست دانشگاه شهید چمران اهواز گفت: در كنار جوانان متدین انقلاب، برخی از جوانان ما بودند كه متاسفانه در آن زمان تحت تاثیر افكار غیراسلامی و آموزه های ماتریالیستی یا تحت تاثیر افكار نظام شاهنشاهی بودند. به هر حال دانشجویان با اندیشه های مختلف در حال تحصیل در دانشگاه بودند. در كنار جوانان متدین، برخی از جوانان ما متوجه افكار غربی و برخی متوجه افكار شرقی بودند. در اصل تركیب فكری دانشجویان تا پیش از پیروزی انقلاب، تركیبی چندگانه بود اما هر چه به زمان پیروزی انقلاب نزدیك تر می شدیم سبقه و رنگ فكری اغلب دانشجویان در سراسر كشور و حتی خارج از آن به سمت و سوی سبقه دینی اسلامی و انقلابی پر رنگ تر می شد و همین باعث پیروزی انقلاب شد.
وی بیان كرد: به دلیل انقلاب، دانشگاه دچار تعطیلی شده بود. پس از پیروزی انقلاب دانشجویان به دانشگاه ها بازگشتند كه در آن زمان مدیریت دنشگاه شرایط خاصی داشت و گرایش های مختلف از نوع اسلامی و غیراسلامی متمایل بودند كه در مدیریت دانشگاه مشاركت كنند؛ از افرادی كه طرفدار شاه یا طرفدار غرب منهای شاه بودند تا افرادی با فكرهای كمونیستی و ماتریالیستی چین آن زمان و شوروی سابق. همگی این ها تمایل داشتند كه در مدیریت دانشگاه نقش ایفا كنند.
آخوندعلی گفت: با این حال انقلاب، اسلامی بود و این افراد می خواستند خواسته های خود را بر اكثریت حاكم كنند؛ اكثریتی كه مسلمان بودند و تمایل داشتند احكام و عدالت اسلامی اجرایی شود. موانعی در دانشگاه باعث می شد كه انگیزه های دینی و اسلامی محدود شود و اگر این جریانات غیراسلامی و این طرز فكر می خواست جلو برود اصولا مشكلات زیادی ایجاد می كرد.
وی افزود: خود اسلام نمی خواهد محدودیت فكری ایجاد كند و اختیار را به خود انسان واگذار كرده است و قرآن و روایات، آزادی را به انسان داده اند؛ اكراهی در پذیرش دین وجود ندارد اما از طرفی حق از باطل تبین شده و انسان فطرتا می داند "رشد از غی" در درون انسان تبین شده و از نظر نظری و فكری، انسان آزاد است.
سرپرست دانشگاه شهید چمران اهواز گفت: در آن دوره كه شاه سرنگون و حكومت سلطنتی ساقط شد، انگیزه های عدالت طلبی در جوانان و دانشجویان از هر نوع طرز فكری وجود داشت و تلاش می كردند كه به حاكمیت دسترسی پیدا كنند اما اكثریت مطلق مسلمان بودند و در چنین جامعه ای كه اكثریت دیدگاه اسلامی دارند، حق با حاكمیت اسلامی بود. در این شرایط، تضادهای فكری و اندیشه ای در دانشگاه، محل بروز اختلافاتی شد و گروه های متعددی فرصت پیدا كرده بودند كه در دانشگاه شكل بگیرند و از طرفی پای آن ها به جامعه باز شده بود و حتی با مدارس هم در ارتباط بودند و گاهی می دیدیم كه برخی از دانش آموزان هم در دانشگاه ها حضور پیدا می كردند. اما وظیفه دانشگاه برای جامعه در آن زمان چه بود؟ دانشگاه می خواست سكان علم و پژوهش و مدیریت علمی آینده كشور و مدیریت حاكمیتی كشور را از نخبگان رقم بزنند اما این تضادها مانع می شد كه به اهداف ذكر شده دست یافت.
وی با بیان اینكه تحولات علمی در 40 سال اخیر با گذشته قابل مقایسه نیست، عنوان كرد: در سه چهار سال اخیر نیز جهش های انجام شده در حوزه علم و دانش و اطلاع رسانی بسیار زیاد است. دانشگاه آن دوره قرار بود برای كشور كه سال های پیش از انقلاب در زمینه های فرهنگی و عدالت پسرفت های عجیبی داشت هر چند در برخی حوزه ها رشدهایی نیز داشت، نقش ایفا كند. درگیری های فكری و نظری از سال های قبل وجود داشت و در آن برهه از زمان كه دانشگاه شاه كلید اصلی توسعه محسوب می شد، با چالش های جدی مواجه شد.
آخوندعلی با اشاره به تاریخچه تشكیل ستاد انقلاب فرهنگی افزود: امام خمینی(ره) در سال 57 با درایت ستاد انقلاب فرهنگی را تشكیل دادند و تعدادی از بزرگان فرهنگی اعم از دانشگاهیان و حوزویون در این ستاد عضو بودند. این ستاد در 16 مرداد 59 احساس كرد كه دانشگاه نیاز به نهادی انقلابی مانند جهاد دانشگاهی در درون خود دارد. اساتید و دانشجویان نیز این خلاء را احساس می كردند. این ستاد بعدا به شورای عالی انقلاب فرهنگی تغییر نام داد و تعداد قابل توجه اعضای آن به مرور تغیر كردند و این شورا در چند نوبت اساسنامه تشكیل جهاد دانشگاهی را اصلاح كرد.
سرپرست دانشگاه شهید چمران اهواز ادامه داد: هسته اولیه نهاد جهاد دانشگاهی در دانشگاه با نظر امام(ره) توسط ستاد انقلاب فرهنگی شكل داده شد و به صورت خودجوش در دانشگاه ها شكل گرفت و نیروهای انقلابی و جوانان، دانشجویان، كارشناسان و اساتید دانشگاه در آن نقش ایفا كردند. جهاد دانشگاهی، از وجوه مختلف تشكیل می شد؛ هم باید كار علمی، پژوهشی و فرهنگی انجام می داد و هم باید از انقلاب در دانشگاه مراقبت می كرد.
آخوندعلی با اشاره به دلایل رخ دادن انقلاب فرهنگی در دانشگاه ها، گفت: در آن زمان كار به جایی كشیده بود كه برخی از گروه ها مسلح وارد دانشگاه می شدند و وضعیت نگران كننده بود. پس از تعطیلی كوتاه مدت دانشگاه و بازگشایی آن در آن مدت كوتاه دیگر امكان درس خواندن در دانشگاه فراهم نبود و دانشگاه تبدیل به مجموعه ای از گروه ها شده بود كه حتی اگر فردی تمایلی به آن گروه ها نداشت و تنها می خواست صرفا درس بخواند، نمی توانست.
وی افزود: در گروه های آموزشی، مدیریت دانشكده ها و آزمایشگاه ها و مدیریت كلان دانشگاه و... مشكلاتی وجود داشت. جایی نبود كه تحت تاثیر جدل های سیاسی مختلف نباشد. در این شرایط در حالی كه دنیا در حال پیشرفت در حوزه علم و فناوری بود، ما گرفتار مباحث فرعی و حاشیه ای شده بودیم و مشكلات فكری، عملی و اعتقادی نیز مشكل ایجاد می كرد. اینجا بود كه انقلاب فرهنگی رخ داد و پس از آن بسیاری از این گروه ها از دانشگاه خارج شدند و آرامشی نسبی در دانشگاه ها حاكم شد.
سرپرست دانشگاه شهید چمران اهواز گفت: با شكل گیری جهاد دانشگاهی، این نهاد در بازسازی و بازگشایی دانشگاه ها نقش های كلیدی ایفا كرد. با وجود گروه های خطرناك از نظر فكری و عملی كه مسلح شده بودند، شرایط دانشگاه به گونه ای پیش رفت كه پاكسازی نسبی انجام شد و برای آغاز مجدد تعلیم و تدریس، تعطیلی دوم نیز پشت سر گذاشته شد. دو تعطیلی در دانشگاه رخ داد كه یكی همزمان با پیروزی انقلاب و دیگری دو سه سال پس از انقلاب بود. جهاد دانشگاهی در آن زمان به عنوان بازوی اجرایی مدیریت دانشگاه تعریف شد. در آن مقطع، جهاد دانشگاهی نقش بسیار ارزشمندی بازی كرد. پس از آن دوره مجددا آموزش در دانشگاه ها با آرامش نسبی از سر گرفته شد و آنجا بود كه جهاد دانشگاهی و انجمن های اسلامی نقش خود را بازی كردند.
وی افزود: گروه های مسلح آن زمان در دانشگاه ها امیدی برای مخالفین انقلاب در خارج از كشور فراهم كرده بودند كه اگر حاكمیت به دست آن ها می افتاد چه مصائبی بر كشور وارد می شد. پس از آن، جنگ تحمیلی با حمله از مرزهای غربی و جنوب غربی كشور آغاز شد. علت این جنگ در یك تحلیل این بود كه امیدوار بودند كه عناصرشان در دانشگاه رشد كنند و حكومت را به دست بگیرند.
آخوندعلی ادامه داد: پشتوانه های علمی مثل جهاد دانشگاهی قدم های اولیه ارتباط با صنعت كه نتایج آن در حوزه های مختلف از جمله حوزه نظامی كاربرد دارد را رقم زدند و همین نیروهای دانشگاهی و جهادی بودند كه وارد عرصه های علمی و پژوهشی شدند.
وی گفت: در مقطعی كه دانشگاه ها از نظر مدیریتی خودكفا شدند و نیاز زیادی در تركیبات مدیریتی نبود، دانشگاه مستقل شد و نقش مدیریتی جهاد دانشگاهی كمرنگ شد. هر چند شكل و ظاهر قضیه عوض شد اما اهداف همچنان در حال پیش رفتن هستند.
سرپرست دانشگاه شهید چمران اهواز با اشاره به رابطه نزدیك این دانشگاه با سازمان جهاد دانشگاهی خوزستان بیان كرد: رابطه كنونی ما با جهاد دانشگاهی خوزستان تنگاتنگ و بسیار خوب است و پیش از این نیز این گونه بود. بخش هایی از دانشگاه اكنون در اختیار این مجموعه است و این ارتباط همچنان محفوظ است علی الخصوص كه رهبر انقلاب تاكید داشتند كه جهاد دانشگاهی به عنوان نهادی انقلابی در كنار دانشگاه باشد و ارتباط صنعت و مساله فرهنگی را حفظ كند.
وی افزود: در شورای فرهنگی دانشگاه، رئیس جهاد دانشگاهی عضو است و از طرفی در پروژه های میدانی كوچك و بزرگ نیز جهاد ماموریت های ویژه ای داشته است.
آخوندعلی گفت: جهاد دانشگاهی در صنعت نفت و پتروشیمی خوب عمل كرده است و در ارائه آموزش های آزاد و تربیت نیروی جامعه نیز نقش بازی می كند.
انتهای پیام