دکتر منوچهر جوکار در گفت وگو با ایسنا، ادامه داد: به زبان و ادبیات فارسی در سیستم های آموزشی باید توجه ویژه ای شود.

وی با بیان این که نمی توانیم نقش ادبیات را در جامعه نادیده بگیریم، افزود: چراکه رشته زبان و ادبیات فارسی دربرگیرنده فرهنگ و تمدن ایران زمین است.

شاعر «در این چهار فصل پاییزی» همچنین بیان کرد: دانشگاه در تقویت و پرورش استعداد نویسنده و تکمیل مطالعات بسیار موثر است؛ چنانکه اگر فردی استعداد و خلاقیت نهفته داشته باشد می تواند در دانشگاه آن را کشف کند.

وی با اشاره به این که نویسندگان بزرگ بسیاری در خوزستان وجود دارند که قبل از ورود به دانشگاه استعداد نویسندگی خود را کشف کرده اند خاطرنشان کرد: بین خلاقیت ادبی و تحصیل در رشته ادبیات داستانی رابطه مستقیمی وجود ندارد زیرا این خلاقیت بیرون از فضای دانشگاه و در انسانی که استعداد و پشتکار لازم را برای خلق پله های رشد و ترقی نویسندگی داشته باشد نمایان می شود.

نویسنده مجموعه داستان «مثل بیشتر وقت ها» همچنین با اشاره به این که رشته ادبیات داستانی در دانشگاه ها تدریس نمی شود، بیان کرد: رشته ادبیات داستانی فقط به عنوان گرایش در رشته زبان و ادبیات فارسی مطرح است.

جوکار با تصریح این که نیاز ما فقط تربیت نویسنده نیست گفت: بلکه باید دقت شود که ما احتیاج به منتقد ادبی، مترجم و مدرس داستان نویسی نیز داریم.

او با تاکید بر این که پرداختن به گرایش ادبیات داستانی بسیار مهم و ضروری است اظهار کرد: در رشته زبان و ادبیات فارسی برای گرایش ادبیات داستانی متاسفانه هیات علمی که به صورت متمرکز در این حوزه تخصص، تجربه، آثار تالیفی و نظریه پردازی داشته باشد در همه گروه ها وجود ندارد.

عضو هیات علمی دانشگاه شهید چمران اهواز اضافه کرد: شاید صلاح کار در این باشد که تدریس ادبیات داستانی به عنوان زیرمجموعه رشته زبان و ادبیات فارسی و به شکل گرایش ادامه پیدا کند.

در گفت وگو با دکتر منوچهر جوکار:

افراط گری در شعر دهه 80 به افول رسید

ارایه دکترین سیاسی در قالب اثر ادبی به شکست محکوم است

انتهای پیام