به گزارش شهرآرانیوز، دکتر مرتضی امیدیان در نشست بررسی علمی تراجنسیت که امروز (10 اردیبهشت ماه) در دانشکده علوم تربیتی دانشگاه شهید چمران اهواز برگزار شد، اظهار کرد: در گذشته تصور می شد جنسیت یک پدیده زیستی است و تشخیص جنسیت افراد در بدو تولد تعیین می کرد که فرد، پسر یا دختر است که این مساله یک سری تبعات داشت، اما امروزه می دانیم جنسیت موضوع پیچیده ای است و تنها مربوط به جنسیت زیستی نیست و عناصر و عوامل مختلفی در این زمینه تاثیرگذار هستند.

وی افزود: در حال حاضر به محض مطرح شدن موضوع تراجنسیتی با واکنش اجتماعی مواجه می شویم در حالی که این موضوع ابعاد مختلفی دارد؛ رنجی که این افراد می برند گاهی اوقات موجب می شود این موضوع را از طریق پزشکی پیگیری کنند.

امیدیان با اشاره به تعیین برچسب های مختلف توسط DSM (راهنمای تشخیصی و آماری اختلال های روانی) در طول سال های گذشته گفت: در نهایت در 5 DSM عنوان "جندر دیسفوریا" برای این افراد شناخته شد؛ این نسخه طبق مطالعه سال 2018 نشان داد برداشتن برچسب های گذشته کمکی به این افراد نکرده و مشکلات شان کاهش پیدا نکرده است. مطالعه دیگری در مورد افراد ترنس در بزریل و در ایران نشان می دهد همچنان مشکلات این افراد ادامه پیدا می کند بنابراین تغییر برچسب ها کمکی به این افراد نکرده است.

وی عنوان کرد: هر کدام از افرادی که تحت عنوان رنگین کمان جنسیتی شناخته می شوند مسائل و موضوعات خاص خود را دارند و ممکن است ایجاد یک نهضت اجتماعی یا سیاسی برای برابری جنسیتی، از نظر سیاسی و اجتماعی به ظاهر در برخی کشور ها راه هایی برای این افراد باز کند، اما نتوانسته است مسائل خاص این افراد را حل کند.

عضو هیات علمی دانشگاه شهید چمران اهواز گفت: در پژوهش انجام شده، یکی از مشکلات این افراد عدم تشخیص اختصاصی مطرح است؛ بنابراین مشکل یک ترنس با مشکل یک گی متفاوت است، اما زمانی که این افراد تحت عنوان رنگین کمان جنسیتی مطرح می شوند، موضوع بیشتر رنگ و بوی سیاسی می گیرد و موجب می شود مسائل این افراد به درستی حل نشود.

وی افزود: DSM تحت عنوان "جندر دیسفوریا" پنج ملاک قرار می دهد و عنوان می کند فرد بین هویت جنسی، جنسیت مادرزادی و ویژگی های ثانویه جنسی مانند حالت های سینه، صدا و صورت ناهماهنگی دارد و دارای میل قوی برای تغییر حالت جنسی خود است و می خواهد رفتار و باور های جنسیت دیگری را هم داشته باشد.

امیدیان گفت: تبعات LBGTQ موجب شده است قدری در تشخیص، ابهام ایجاد شود بنابراین باید فردی که در حوزه علمی کار می کند حواسش باشد که فعالیت های سیاسی و اجتماعی دنیا ممکن است با اهداف علمی هماهنگ نباشد یا حتی موجب پیچیدگی موضوع شوند.

وی عنوان کرد: در ایران دو پژوهش در مورد افراد ترنس انجام شده است. بر اساس پژوهشی که ما انجام دادیم، در مصاحبه با این افرد متوجه شدیم پدیده محوری این افراد تغییر جنسیت است، اما در ادامه مصاحبه دیدیم گفتند به دنبال تغییر نیستیم؛ آن ها به دنبال "تطبیق" جنسیت هستند بنابراین محور، تطبیق جنسیت گذاشته شد.

امیدیان ادامه داد: این افراد احساس می کنندکه گویی در بدن دیگری زندگی می کنند و در عین حال در روابط اجتماعی مشکلات زیادی دارند بنابراین این دو عامل، موجب تمایل بیشتر این افراد به "تغییر" جنسیت است. البته عوامل زمینه ای دیگر مانند رفتار همسالان، خانواده ها، واکنش مسئولان و نقش مدرسه و دانشگاه نیز در زندگی این افراد مطرح است. بسیاری از اوقات در فضای مدسه و دانشگاه مشاور به جای همدلی، این افراد را به باب تمسخر گرفته یا آن ها را باور کرده است که این مساله نشان می دهد چقدر مدارس و دانشگاه ها با این افراد بیگانه هستند.

وی بیان کرد: باید از طریق پژوهش و حمایت اجتماعی، به تشخیص درست و روند درمان این افراد کمک شود.

این روانشناس گفت: مهم ترین رسالت روانشناسان، درک این پدیده به عنوان پدیده ای که وجود دارد، است، زیرا باید درد و رنج این افراد هر چند در اقلیت باشند، بررسی شود و راهکار های اجتماعی تدوین و آگاهی بخشی برای حل مشکلات آن ها انجام شود.

وی عنوان کرد: بخشی از گرایش به تغییر جنسیت، سرچشمه گرفته از مسائل روانی و همانندسازی است و موافق نیستم کسی فکر کند تنها راه درمان، کار روی مغز است. چنانچه مقالات متعدد علمی در این زمینه مطالعه شود می بینیم رضایت مندی در افراد پس از جراحی بهبود پیدا کرده است.

امیدیان تصریح کرد: موافق نیستیم با یک مثال و نتیجه گیری اینکه ترنس یک پدیده سیاه و سفید، دروغ و ناشی از تبلیغات و تنها مربوط به اختلال در کارکرد مغز است. در بحث های روانی قضیه، این موضوع به عنوان یک پدیده پزشکی اثبات شده است.

وی افزود: می پذیرم که در این موضوع افراط و تجارت شده است یا برخی تبلیغات می شود و برخی حس می کنند همین مساله را دارند، اما اینکه بگوییم همه افراد ترنس بیمار هستند، اختلال هویت دارند و حق کار با فرزندان ما را ندارند، درست نیست.